شاید اگر بودی تمام دل تنگی هایم معنا می شد

وحالا با نبودنت  حسرت هایم رنگ غروب گرفته

می دانم که متعجبی چون همیشه طلوع وغروب

برایم مفهوم دیگری داشتند اما گذشت زمان

نادانی و نفهمی من را  ربود 

 طلوع زمانی  برایم زیبا  بود که

می امدی در میان باغ شقایق های دلم جا  بگیری

اما روزهاست که تو مسیر قلبم و جاده ی جاودان

خود را فراموش کرده ای روز هاست که طلوع

دیگر برای تو مفهوم دیدار را ندارد شاید هم

دارد اما دیداری که من در ان حضورندارم

دیداری که فقط تداعی خاطرات دیدارهاست

غروب برایم یاداور اشک ها و لبخند ها بود

بود چون دیگر دیداری نیست که در پس ان

در غم جدایی اشکی بریزیم وهمدیگر را

تا طلوع فردا به خدا بسپاریم

کاش بازهم بودی تا آرزو هایم معنا می گرفت