چقدر سخته تو چشای کسی که تموم عشقتو ازت دزدید وبه جاش یه زخم همیشگی رو  رو قلبت هدیه داد زل

بزنی  و به جای اینکه لبریز کینه و نفرت بشی حس کنی که هنوزم دوستش داری چقدر سخته دلت بخواد

 سرتو با ز به دیواری تکیه بدی  که یه بار زیر آوار غرورش همه ی وجودت له شده  چقدر سخته تو خیا لت

ساعت ها با هاش حرف بزنی اما و قتی دیدیش  هیچی به جز سلام نتونی بگی چه قدر سخته وقتی پشتت بهشه

  دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبور باشی  بخندی  تا نفهمه که هنوزم دوستش داری  چه قدر

 سخته گل آرزو ها تو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی و اونوقت آروم با خودت بگی گل من

 با غچه ی نو مبارک