گاهی بخوان زدفتر شعرم ترانه ای

بنگر که غم به وادی مرگم کشانده است

ای بس حدیث تلخ که نا گفته مانده است

گفتم ز سر نوشت بیندیش و آسمان

گفتی غمین مباش که آن کور و این کر است

دیدی که آسمان کر و سر نوشت کور

صد ها هزار مرتبه از ما قوی تر است